เป็นไข้ [nc]

ลิ้นร้อนกวาดทั่วโพลงปากหวานอย่างช่ำชอง ในหัวคนตัวเล็กขณะขาวโพลนไปหมด ร่างกายไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน มือเรียวของเซฮุนค่อยๆลากไล้ตามแขนขนตัวเล็กจนลูฮานขนลุกซู่ไปหมด ส่วนมืออีกข้างละออกจากท้ายทอย ค่อยๆสอดมือเข้าไปในเสื้อ ลูฮานสะดุ้งเฮือก ก่อนจะเริ่มดิ้นขลุกขลัก

“อะ...อื้อ..”ร่างบางพยายามดิ้น แต่คนตัวสูงไม่ยอม ค่อยๆกดร่างบางลงแนบกับเตียง

โดยที่ริมฝีปากละจากคนตัวเล็กเพียงเล็กน้อยเพื่อให้คนตัวเล็กไม่ขาดอาการหายใจ

“ฮะ...แฮ่ก..ซะ..เซฮุน”ลูฮานพูดเสียงแผ่ว มือเล็กพยายามดันอกคนตัวสูงให้ออกห่าง แต่กลับกันทำให้เซฮุนโน้มเข้ามาใกล้มากขึ้น

“ขอผมกินเถอะนะฮะ”เซฮุนพูดเสียงแหบพร่า ลูฮานตาโต ใบหน้าสวยขึ้นสีเรื่อ

“เซฮุน..อย่า...อื้อ !”ริมฝีปากคู่สวยประกบลงมาอีกรอบทันที มือเล็กพยายามดันอกร่างสูงออกแต่ไม่เป็นผลเหมือนเดิม

หัวใจเต้นรัวราวกับกลอง เซฮุนค่อยๆละริมฝีปากออกจากริมฝีปากอิ่ม ก่อนจะก้มลงไปซอกคอขาวผ่องทันที ขบเม้มจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด ร่างบางพยายามร้องห้ามแต่กลับทำให้เซฮุนรุกหนักมากขึ้น

“ซะ..เซฮุน..อ้ะ...”ลูฮานครางออกมาทันทีเมื่อเซฮุนใช้ลิ้นขบเม้มจนยอดอกสีแดงสด ร่างบางผวาแอ่นอกรับสัมผัสด้วยความไร้เดียงสา

สะ..เสื้อหายไปไหน?

ลูฮานหอบหายใจหนัก

มะ..ไม่ได้นะ เป็นแบบนี้ไม่ได้..

ในใจกำลังต่อต้านสุดกำลังแต่ร่างกายกลับตอบสนองคนตัวสูง

อารมณ์บางอย่างของทั้งสองกำลังพุ่งพล่าน

นิ้วเรียวของเซฮุนค่อยๆลากไล้วนตามหน้าท้อง หน้าท้องลูฮานหดเกร็งทันที เซฮุนยิ้มกริ่ม มือเรียวไปรั้งกางเกงลูฮานก่อนจะดึงพรวดอย่างแรงจะกระเด็นไปไกล เหลือเพียงแต่กางเกงชั้นในสีขาว

“ยะ..อย่า..”ลูฮานพยายามพูดห้าม แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ร่างสูงยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อเห็นแก่นกายของลูฮานกำลังชูชันอย่างห้ามไม่อยู่

นะ..น่าอายที่สุด!

ลูฮานหอบหายใจแฮ่ก

ลูฮานเม้มปากแน่น ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำ เบือนหน้าหนีไม่ยอมสบตา มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น

เซ็กซี่ชะมัด

ร่างสูงคิดในใจ

อารมณ์พุ่งพล่านยากจะหยุดแล้วนะเวลานี้

เซฮุนค่อยๆไล้แก่นกายเล็กผ่านเนื้อผ้าชั้นใน

“อึก...”ลูฮานสะอึก  แก่นกายเล็กชูชันเต็มที่ พยายามเบือนหน้าหนีภาพน่าอายตรงหน้า

เซฮุนโน้มหน้าลงมาจูบแลกลิ้นกับลูฮานอีกครั้ง มือทั้งสองข้างเคล้นคลึงยอดอกสีสวย ร่างบางครางฮือในลำคอ

เซฮุนค่อยๆละมือออกจากยอดอก ไล้นิ้วเรียวลากตามท้องแบนราบจนถึงขอบกางเกงชั้นใน เซฮุนละริมฝีปากออกจากริมฝีปากลูฮานก่อนจะค่อยๆขบเม้มติ่งหูลูฮานเบาๆ

“อะ...อา..”เสียงครางบางเบาดังขึ้นกระตุกความรู้สึกของเซฮุนให้พุ่งพล่าน

ตอนนี้แก่นกายของเขากำลังชูชันได้ที่ไม่แพ้แต่คนตัวเล็ก

เขารู้ว่าลูฮานไม่ได้ตั้งใจจะยั่ว

แต่ครางหวิวขนาดนี้เป็นใคร ใครก็ทนไม่ไหว

ฟึ่บ

เซฮุนดึงกางเกงชั้นในออกอย่างรวดเร็ว

ลูฮานเบือนหน้าหนีทันที

อีกใจอยากจะห้าม

แต่อีกใจกลับต้องการ

“เจ็บหน่อยนะฮะ...”เซฮุนบอก ก่อนจะโน้มตัวมากดจูบลูฮานอีกรอบ

“อะ..ฮึก..ฮื้อออ”ลูฮานร้องท้องในลำคอเมื่อนิ้วเรียวค่อยๆชำแรกเค้าไปในช่องทางสีสด  ความเจ็บแปลบพลุ่งพล่าน มือไม้เริ่มดิ้นไปมาอย่างไม่อยู่สุข

เซฮุนส่งลิ้นอุ่นร้อนเข้าไปในโพรงปากหวาน พยายามเบียงเบนความสนใจ นิ้วเรียวขยับเข้าออกเป็นจังหวะ

ถึงแม้จะเจ็บแต่กลับเสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว ลูฮานครางฮือในลำคออย่างทรมานเมื่อริมฝีปากถูกครอบครองอยู่

ร่างสูงถอนนิ้วออก ลูฮานหายใจเฮือก ก่อนจะตามมาด้วยอีกสองนิ้ว และสามนิ้วมาติดๆ

“ผมทนไม่ไหวแล้ว”

เซฮุนด้วยกระชากผ้าขนหนูของตัวเองออกไปอย่างไม่ใยดี

เบือนหน้าหนีจากภาพตรงหน้าทันที ใบหน้าร้อนผะผ่าว อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นเรื่อยๆ

เซฮุนยกขาของลูฮานพาดบ่า แก่นกายร้อนจ่ออยู่ช่องทางร้อนชื้นก่อนจะค่อยๆดันตัวเองเข้าไป

“จะ..เจ็บ..อึก...”ลูฮานร้อง ความเจ็บแปลบเกิดขึ้น ร่างบางเริ่มดิ้นไปมา เซฮุนเอามือบีบสะโพกกลมให้ผ่อนคลาย

“ผ่อนคลายหน่อยสิฮะ...ผม..อึก..ไม่ไหว..แล้ว”เซฮุนบอกความคับแน่นบีบรัดจนเขาเจ็บหนึบไปหมด

“อะ..อา..เจ็บ..”ลูฮานผวาเมื่อแก่นกายใหญ่ค่อยๆชำแรกมาจนสุด ก่อนจะค่อยๆขยับออก

ความเจ็บแปลบบวกกับความเสียวซ่านทำเอาลูฮานหอบใจแฮ่ก พยายามเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงคราง

มือใหญ่ค่อยๆจับแก่นกายเล็กที่ตั้งชูชันแล้วขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ส่วนด้านล่างก็ยังคงทำงานต่อเนื่องจนเตียงส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด

“อะ..อา..ซะ..เซฮุน...”ลูฮานกลั้นเสียงครางไม่อยู่เมื่อโดนรุกทั้งหน้าทั้งหลัง ลมหายใจหอบหนักหน่วง ร่างบางหลับตาแน่นเบือนหน้าหนี ร่างบางจิกที่นอนจนยู่ยี่ไปหมด

“อืม...”เซฮุนครางต่ำ ความคับแน่นทำให้เขารู้สึกดี เขาขยับเข้าออกอย่างรุนแรง มือก็ยังคงทำหน้าที่ขยับแก่นกายเล็กขึ้นลงอย่างรวดเร็ว

จนในที่สุดทั้งสองคนก็ถึงปลายทางพร้อมกัน ลูฮานนอนหอบอย่างไร้เรี่ยวแรง เซฮุนค่อยๆปลดปล่อยตัวเองในร่างของลูฮานจนสุด ก่อนจะค่อยถอนแก่นกายออก ร่างสูงค่อยๆโน้มก้มลงเล็มเลียน้ำรักของลูฮานตามแก่นกายเล็กจนสะอาดก่อนจะกดริมฝีปากเบาๆกับหน้าผากมนแล้วล้มลงนอนข้างๆทันที